Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quid, quod res alia tota est? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Itaque contra est, ac dicitis; Age sane, inquam. Quaerimus enim finem bonorum. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Beatus sibi videtur esse moriens.
- Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
- Sed ille, ut dixi, vitiose.
- Bork
- Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
- Bork
- At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
- Erat enim Polemonis.
- Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
- Quid vero?
- Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Bonum patria: miserum exilium. Iam in altera philosophiae parte. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Primum divisit ineleganter; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
- Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
- Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de quo omnis haec quaestio est.
Refert tamen, quo modo.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
Bork An haec ab eo non dicuntur?